به گزارش روابط‌عمومی اداره کل کانون استان اردبیل، ملیحه ملک‌زاده فرد، مدیرکل کانون استان، با تبریک میلاد امام موسی کاظم (ع) و روز ادبیات کودک و نوجوان، یاد و خاطره‌ی مهدی آذر‌یزدی را گرامی داشته و گفت: ادبیات هر جامعه‌ای دربردارنده فرهنگ، شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن جامعه است. 

مدیرکل کانون استان ادبیات را وسیله انتقال افکار و احساسات مردم به یکدیگر عنوان کرده و با اشاره به تفاوت زبان بیان آن، اظهار داشت: فصل مشترک ادبیات در جوامع گوناگون خلاقیت آن و تلاش برای به نمایش گذاشتن زیبایی‌های جهان هستی است. ادبیات انسان را برای کاوش در شناخت خود، پیرامون و زیبایی‌های آن یاری می‌کند.

وی در ادامه در تشریح ادبیات کودک، ظهور آن را نتیجه درک دوران کودکی به لحاظ اجتماعی دانسته و گفت: ادبیات کودک نتیجه رشد جوامع بشری است.

ملک‌زاده فرد، توجه به ادبیات کودک را یک ضرورت عنوان کرده و آینده روشن یک ملت را در گرو رشد کودکان آن سرزمین و ادبیات مختص آن قشر قلمداد کرد.

مریم کوچکی کارشناس برنامه نیز ضمن ابراز خرسندی از توجه اعضا و مربیان به بازآفرینی و بازنویسی و برنامه‌ریزی کانون استان در پرداختن به آن گفت: هدف از بازنویسی آشنایی با فرهنگ و هویت یک جامعه است و در این باره مطالعه متون کهن ادبی که در دو شکل منظوم و منثور وجود دارد، نقش بسزایی دارد.

وی تصریح کرد: مطالعه این دست متون اطلاعاتی از زندگی مردم، مسایل سیاسی و اقتصادی در اختیار خواننده‌اش می‌گذارد.

کارشناس برنامه در ادامه با اشاره به واقعه‌نگاری زلزله تبریز در سفرنامه ناصرخسرو، گفت: خواننده این بخش از سفرنامه علاوه بر بهره‌برداری ادبی و تاریخی از اثر به‌خوبی با طبیعت و وقایع تبریز آشنا می‌شود و می‌فهمد که آنجا منطقه زلزله خیزی است. مریم کوچکی در بیان دلیل دشواری خوانش متون کهن ادبی نیز گفت: زبان زنده و پویا است. درگذشته شکل خاص خودش را داشت و امروز نیز شکل خاص خودش را دارد. در این میان تفاوت در برخی واژگان و مهجور ماندن و در نهایت فراموشی آنها باعث شده تا در درک و فهم متون کهن به‌کندی پیش بریم که بازنویسی این مسئله را حل کرده و اجازه می‌دهد تا ما از گنجینه ارزشمند ادبیات خود بهره‌مند شویم.

این نویسنده و منتقد ادبی در ادامه با بررسی حکایتی از باب چهارم گلستان سعدی و اثر بازنویسی و بازآفرینی شده از این اثر، چگونگی کار را توضیح داده و بیان داشت: در بازنویسی، اثر ساده می‌شود؛ ولی به متن خسارتی وارد نمی‌شود. بازنویس می‌تواند به اثر شخصیت اضافه و یا حوادث آن را پس‌وپیش کند، اما هدف نویسنده اثر در بازنویسی محفوظ می‌ماند و این همان تفاوت بازنویسی با بازآفرینی است‌.

وی بازآفرینی را هنری‌تر از بازنویسی دانسته و به نقل از مریم جلالی گفت: بازآفرینی سه سطح ضعیف، متوسط و عالی دارد که در سطح سوم ما متوجه بازآفرینی اثر نمی‌شویم. در بازآفرینی نویسنده  از یک متن الهام می‌گیرد و در خلق اثر دیدگاه خودش را می‌تواند طرح کرده و هدف نویسنده متن را تغییر دهد.

گفتنی است، در ادامه مربیان و اعضا سؤال ها و نظرهای خود را در باره متون بازنویسی و بازآفرینی اثر ادبی بیان کرده و کارشناس برنامه راهنمایی‌های لازم برای فعالیت مخاطبان در این حوزه را بیان کرد.